Po mniej niż gwiazdorskim przyjęciu w TIFF, reżyser David Mackenzie postanowił cofnąć się i wyciąć o blisko 20 minut ze swojej historycznej epopei Król wyjęty spod prawa . Teraz, trwający 137 minut, film pojawia się dziś na Netflix w całej swojej krwawej chwale. Jak wygląda to nowe cięcie w porównaniu do cięcia TIFF? Czy w ogóle jest poprawa? I czy ta niesławna sosna pozostaje?
Co to jest Outlaw King?
Król wyjęty spod prawa to historia Roberta Bruce'a ( Chris Pine ), króla Szkotów, który wyruszył na wojnę z Anglią o kontrolę nad Szkocją. Znasz już część tej historii - była mocno opisana w opowiadaniu Mela Gibsona Waleczne serce . W rzeczywistości wydarzenia Król wyjęty spod prawa działają niemal jak kontynuacja tego filmu - przedstawiając następstwa buntu Williama Wallace'a.
Widziałem wczesne cięcie Król wyjęty spod prawa w TIFF i wyszedł wyczerpany. Było wiele do polubienia - Mackenzie ma świetne oko, a piękna szkocka wieś, którą kręci, z pewnością pomaga. Gra Pine'a jako Roberta Bruce'a jest mocna - nawet jego akcent działa. I Florence Pugh robi wrażenie jako żona Roberta, Elizabeth de Burgh. Ale film był rzeczywiście zagmatwany i zbyt długi. Często wydawało się też, że edytowano go na chybił trafił, a sceny zderzały się ze sobą. Jak napisałem w moim przejrzeć , „Montaż jest… bałaganem - wypełniony irytującymi cięciami i dziwnymi zestawieniami, które wydają się komiczne, chociaż prawdopodobnie nie powinny.”
Czy nowa edycja mogłaby zostać zapisana Król wyjęty spod prawa ? David Mackenzie z pewnością miał taką nadzieję. Ale jak to się skończyło? A co się zmieniło?
Szybsza konfiguracja
Podczas gdy sekwencja otwierająca Król wyjęty spod prawa , w którym Robert i inni szkoccy szlachcice poddają się po buncie Wallace'a, pozostaje dokładnie taki sam jak cięcie TIFF, sytuacja wkrótce się zmienia. Oryginalny krój pozwolił na nieco lepsze ustawienie Roberta jako postaci. W tym cięciu spędziliśmy więcej czasu z nim i jego kilkoma braćmi. Była też scena, w której Robert wpada w furię, gdy patrzy, jak angielscy żołnierze napadają na kościół, bardzo bliski ataku na nich, tylko po to, by rozmawiać z nim jego ojciec. Wszystko to już minęło, a film przechodzi do sedna. Robert jest szybko żonatyElizabeth de Burgh i na początku wydaje się prawie obojętny na Anglików. To jednak nie trwa długo.
Nie ma Williama Wallace'a
We wczesnej wersji, właściwie krótko widzieliśmy Williama Wallace'a, szkockiego buntownika rozsławionego przez Mela Gibsona Waleczne serce . Wallace ucieka, a Robert w pewnym momencie wpada na niego w lesie i pomaga mu uciec. Wkrótce potem dowiadujemy się, że Wallace został schwytany i zabity. Scena bardzo niewiele wniosła do filmu i Król wyjęty spod prawa działa lepiej, utrzymując Wallace poza ekranem. Jednak po tym, jak Robert dowiaduje się o śmierci Wallace'a, postanawia w końcu walczyć z Anglikami, mimo że konsekwencje będą tragiczne.
Mniej romansu
Jednym z elementów, które bardzo mi się podobały w oryginalnym kroju, była chemia pomiędzy Pine i Pugh. Podczas gdy większość roli Pugh pozostaje nienaruszona, kilka chwil ją angażujeElizabeth de Burgh zakochała się w Robercie Pine'a. Szkoda, bo aktorzy mają wspaniały kontakt. Co więcej, były to jedne z najlżejszych momentów w skądinąd makabrycznym, śmiertelnie poważnym filmie - ta krótka lekkomyślność przeszła długą drogę. W nowej odsłonie nigdy nie było takiej chwili, w której w pełni zaakceptowaliśmy zakochanie Roberta i Elizabeth - ich wspólny czas jest bardzo krótki.
Jedna sekwencja bitewna mniej
Tam są wiele bitwy w filmie. Większość filmu składa się ze scen, w których bohaterowie wyrywają się z piekła na polach bitew. Mackenzie być może zdał sobie sprawę, że ma dość bitew na jeden film i całkowicie wyciął jeden. A jednak film gra bez niego dokładnie to samo, co może powiedzieć, jaki rodzaj filmu Król wyjęty spod prawa naprawdę jest.
Krótsze sceny w ogóle
Zmiany w tym nowym Król wyjęty spod prawa nie są tym, co nazwałabym majorem. Zamiast tego Mackenzie ogólnie ograniczył sceny. Tempo jest znacznie poprawione, a chaotyczne uczucie wczesnego cięcia nie jest tutaj tak powszechne. Fragmenty dialogu są usuwane, a momenty, które trwały zbyt długo, są zaostrzone. Jedna, która najbardziej się wyróżnia: scena pod koniec filmu, w której postać Pine'a śpiewa balladę podczas modlitwy, ale scena jest przenoszona do postaci Pugha śpiewającej tę samą balladę. W tym cięciu część piosenki Pine została usunięta, podczas gdy Pugh pozostaje taktowny.
A co z sosną?
Wiem, że to wszystko, na czym naprawdę ci zależy, zboczeńcy. Największe dania na wynos później Król wyjęty spod prawa Premiera na TIFF była taka, że w filmie pojawił się epizodyczny występ penisa Chrisa Pine'a w pełnej nagiej scenie z przodu. W chwili, gdy ogłoszono, że Mackenzie ma zamiar wrócić i zmontować film, pierwsze pytanie, które zadawali wszyscy, brzmiało: a co ze sceną z kutasem? Nie martw się: świerk sosnowy pozostaje nieoszlifowany. Będziesz mógł to zobaczyć - spokojnie.
Czy nowy król wyjęty spod prawa jest lepszy?
To trochę podchwytliwe pytanie. Czy ta wersja filmu jest lepsza od tej, która grała na TIFF? Tak, powiedziałbym, że tak. Tempo jest znacznie poprawione, a film nie ciągnie się tak bardzo, jak cięcie TIFF. Ale nawet w tej znacznie ulepszonej formie Król wyjęty spod prawa pozostaje rozczarowujący. Film jest nieubłaganie makabryczny, do tego stopnia, że zaczynasz odrętwiać na wszystkie rzezie. I pomimo tego, że Pine dał z siebie wszystko, nigdy tak naprawdę nie dowiemy się, kim do cholery jest Robert the Bruce. Jego motywacje wydają się niejasne, jego działania są wątpliwe i trudno jest przejmować się tym, co się z nim stanie. Większość obsady robi dobrą robotę - Stephen Dillan e jest szczególnie zabawny jako zabawny, wściekły Edward I. Ale Billy Howle jako antagonista Edward, książę Walii, jest tak okropnie przesadzony, że wydaje się być promowany z zupełnie innego filmu. Przedstawienie bardzo rozprasza, a film nie sprzyja. Jednak ci, którzy pragną wspaniale sfilmowanej, niezwykle brutalnej historycznej epopei, mogą znaleźć tutaj coś, o co warto walczyć.
