Znajdujemy się w przerażających czasach. Rasizm nieustannie panuje. Strach jest podsycany każdego dnia. A końca nie widać. The Terror: Infamy rozumie to i stawia temu czoła. Najnowszy sezon antologii horroru AMC spogląda w przeszłość, ale jednocześnie spogląda w przyszłość. „Spójrz, jak małe rzeczy się zmieniły”, zdaje się mówić serial. „Zobacz, ile okropnych błędów popełniamy od nowa”. Wykorzystując naganne japońskie obozy internowania z czasów II wojny światowej jako tło, The Terror: Infamy udaje mu się wydobyć przerażenie z bolesnej rzeczywistości, jednocześnie zanurzając się w nadprzyrodzonym.
twaħħal lil kulħadd għall-problemi tiegħek
Pierwszy sezon Terror była prostą adaptacją powieści Dana Simmonsa pod tym samym tytułem. Wykorzystał historyczną historię zaginionej ekspedycji Franklina do stworzenia opowieści o horrorze, łączącej historię z fantastycznością. Wyczerpał całą historię Simmonsa i był całkowicie samowystarczalny, co sprawiało, że nadzieja na ciągły pokaz była mało prawdopodobna. Zamiast pozwolić Terror idź, zamiast tego AMC zdecydowało się przekształcić serial w serię antologiczną, z nową historią i nowymi postaciami na drugi sezon.
Prawdziwa historia wciąż jest wykorzystywana jako tło, ale The Terror: Infamy skoczył do przodu zarówno w czasie, jak i miejscu. Przeminęły zimne, surowe, niezamieszkane lodowe pustkowia, które zostały tutaj zastąpione wilgotnymi, amerykańskimi nadbrzeżami. Jesteśmy teraz w Kalifornii, a serial rozpoczyna się zaledwie kilka dni przed atakami na Pearl Harbor. Maleńka, zamieszkana głównie przez Japończyków dzielnica Terminal Island jest domem dla mieszanki ludzi ze starego i nowego świata: japońskich imigrantów, którzy przybyli do Stanów Zjednoczonych we śnie, oraz ich dzieci urodzonych w Ameryce, które spoglądają na starszych ”. tradycje i przesądy z mieszaniną rozbawienia i pogardy.
W centrum tego wszystkiego jest Chester Nakayama ( Derek Mio , dając natychmiast sympatyczny występ), urodzony w Ameryce syn rybaka-imigranta Henry'ego Nakayamy ( Shingo Usami ). Ojciec i syn nie widzą wielu rzeczy „oko w oko” - tak naprawdę nie widzą niczego „oko w oko”. Zostały usunięte tylko o jedno pokolenie, a jednak ten dystans może równie dobrze wynosić tysiące lat. Chester to nowoczesny (no cóż, nowoczesny jak na rok 1941) człowiek, student, który miał potajemny romans z jednym ze swoich kolegów z klasy, Luzem ( Cristina Rodlo ). Jest przeważnie dobrze zintegrowany ze społeczeństwem amerykańskim, więc kiedy jego ojciec i przyjaciele imigranci jego ojca, jak miejscowy starszy Yamato-san ( George Takei , nadając niezwykłe powagi każdemu działaniu i słowu), zacznij mówić o duchu starego świata, który mógł ich towarzyszyć przez morze do Ameryki, szydzi Chester.
Ale szybko trudno jest zlekceważyć rozmowę o zjawiskach nadprzyrodzonych, ponieważ zaczynają się dziać dziwne, przerażające wydarzenia - z których większość wydaje się kręcić wokół tajemniczej kobiety, która wydaje się być wszędzie i nigdzie naraz. Co ona chce? Kim ona jest? Czy ona jest w ogóle człowiekiem? Odpowiedzi nie pojawią się w pierwszych kilku odcinkach The Terror: Infamy . I zanim ktokolwiek zacznie naprawdę zadawać pytania, Pearl Harbor zostaje zaatakowany, a życie naszych głównych bohaterów zostaje całkowicie wywrócone do góry nogami. Zostali przetasowani do obozów internowania i zmuszeni do zmierzenia się z zupełnie nowym rodzajem horroru.
m'għandi l-ebda għan jew ħolma fil-ħajja
Że The Terror: Infamy Powinien przybyć teraz, kiedy Ameryka znów jest w diabelskim interesie zamykania imigrantów w opłakanych obozach, nie jest przypadkiem. „W tym sezonie Terror przedstawia jeden z najmroczniejszych i najbardziej przerażających momentów w historii naszego narodu ”- powiedział scenarzysta i producent wykonawczy Max Borenstein . „Internowanie Amerykanów pochodzenia japońskiego jest skazą na sumieniu narodu i ma tragiczny wpływ na bieżące wydarzenia”. To nie znaczy, że w tym sezonie Terror zanurza się w politycznym terytorium. Ale nie da się obserwować wydarzeń sezonu, nie myśląc o tym, co się teraz dzieje.
Podczas gdy pierwszy sezon Terror miał sporadyczne zjawisko nadprzyrodzone, jego horror opierał się głównie na wydarzeniach stworzonych przez surowe żywioły lub głupotę ludzi. Hańba w ostrym kontraście stawia wszystko na metafizę i upiorność. W rezultacie ten sezon jest znacznie bardziej przerażający niż sezon 1. Pierwsze kilka minut samego sezonu rozgrywa się w gorączce, skupiając się na pozornie opętanej postaci, która powoli wciska im do ucha długi, ostry przedmiot. Jest okropny i paskudny i natychmiast nadaje ton temu sezonowi. Zawsze czai się tu coś okropnego - coś niewypowiedzianego, coś strasznego. Atmosfera jest gęsta i przytłaczająca. Możesz poczuć, jak strach ciąży na Tobie jak ciężka wilgoć.
The Terror: Infamy nie jest tak bezlitośnie ponury jak pierwszy sezon, ale też nie jest to łatwy zegarek. Seria stworzyła dla siebie ładny mały zakątek, taki, który spogląda wstecz na historię i mówi: „Spójrz, gdzie coś poszło nie tak”. Jak to się mówi, ci, którzy nie uczą się z przeszłości, są skazani na powtórzenie tego. A jeśli jest jeden powracający motyw z pierwszego i drugiego sezonu Terror , chodzi o to, że wszyscy jesteśmy naprawdę skazani.
affarijiet li trid fi Guy
***
The Terror: Infamy premiery na AMC 12 sierpnia 2019 r .
