tħobb lil xi ħadd li jħobbok lura
Kiedy zaproponowano mi rozmowę kwalifikacyjną Anna Kendrick , Nie wahałem się. Rok po roku Kendrick udowadnia, że jest jedną z najbardziej zabawnych i interesujących osób w Hollywood, skacząc między wysokobudżetowymi hitami i małymi niezależnymi filmami. Staje się również coraz bardziej popularna dzięki swojemu kanałowi na Twitterze, który jest pełen humoru, który Ty i Twoi znajomi dzielicie się prywatnie, a nie publicznie. Wydaje się dość oczywiste, że Kendrick, z jedną nominacją do Oscara, jest na dobrej drodze, aby zostać jedną z aktorek naszego pokolenia „To”.
Jej najnowszy film to Rob Marshall Ogromny musical Disneya Do lasu , oparty na nagrodzonym Tony musicalu autorstwa Stephen Sondheim . To klasyczne przedstawienie na Broadwayu, zmieszane ze znanymi baśniami i zupełnie nową historią, która z pewnością sprawi, że widzowie na nowo wyobrażają sobie niektóre z ich ulubionych postaci wszechczasów.
Kendrick gra w filmie Kopciuszka, ale to nie jest Kopciuszek, którego znasz - ani ten, który prawdopodobnie zobaczysz w przyszłym roku w innym filmie Disneya. Rozmawialiśmy o tym, a także o sposobie, w jaki porusza się po swojej karierze, ogólnie o Disneyu, o tym, że kanał na Twitterze, a nawet o palącym Pitch Perfect pytanie, które miałem od czasu premiery filmu. Poniżej przeczytaj nasz wywiad z Anną Kendrick.
/ Film: A więc jako wieloletni fan muzyki i fan Sondheim, jakie są twoje pierwsze wspomnienia Do lasu ?
Anna Kendrick: Widziałem kasetę VHS Bernadette [Peters]. Myślę, że kiedy miałem około 10 lat. Pamiętam, jak pomyślałem, że pierwszy akt był końcem koncertu. Jak wiesz, wiele osób przede mną to zrobiło. A potem zarówno zdenerwowany, jak i naprawdę zaangażowany w drugi akt. Ponieważ dla 10-latka szczęśliwe zakończenie jest łatwiejsze do przetworzenia. Ale wtedy jest naprawdę ekscytujące widzieć pomysł, że sytuacje są skomplikowane i stwierdziłem, że… naprawdę satysfakcjonujące, jak sądzę? Więc to było jak najzabawniejsze połączenie bycia naprawdę wyzwaniem i czymś w rodzaju przymusu materiału w drugim akcie.
Ta wersja Kopciuszka nie jest Kopciuszkiem Disneya, o którym większość ludzi myśli. Czy rozmawialiście o tym podczas składania filmu? (Albo fakt, że prawdopodobnie będą kolejnym pokazem Kopciuszek zwiastun przed tym filmem?)
Och, czy pokażą zwiastun?
Przypuszczam, że to kolejny duży film Disneya, prawda?
affarijiet x'tagħmel għall-għarus tiegħek f'għeluq sninu
Tak, myślę, że masz rację. To znaczy, tak naprawdę nie. Jedyny raz, kiedy to się pojawiło, to upewnienie się, że nie zrobimy niebieskiej sukienki. Wiesz, to prawie nic, bo oczywiście pomysł na sukienkę Kopciuszka pochodzi z wierzby. Pomysł, że jest zrobiony z materiału wierzby. Chodzi mi o to, że mówimy o tym, że Kopciuszek jest inny, jakbyśmy robili film o Kopciuszku i robili z niej zupełnie inny Kopciuszek, tak naprawdę nigdy się nie wydarzył, ponieważ jest to Kopciuszek z Sondheima. Istnieje od 1987 roku i naprawdę podchodziliśmy do niej bardziej jako do postaci niż jako wywrotowa wersja historii o Kopciuszku.
Jestem pewien, że James Lapine i Stephen Sondheim rozmawiali o tym w 1985 roku czy gdziekolwiek. Ale to było naprawdę sprawiedliwe, skupialiśmy się na pytaniu „Jaka jest jej podróż?” „Przez co ona przechodzi?” „Czego ona chce chwila po chwili?” W przeciwieństwie do szczegółowych dyskusji na temat pomysłu przewrócenia Kopciuszka na głowę czy coś w tym stylu. To jedna z tych rzeczy, o których tak naprawdę nie myślałem, dopóki nie zacząłem pisać w prasie, a ludzie pytali mnie o „Jakie to uczucie być innym Kopciuszkiem?” A ja mówię „Jestem Kopciuszkiem z Sondheima”. Chyba nawet nie myślałem o tym w ten sposób.
OK, więc Disney oznacza tak wiele rzeczy. Najpierw była to klasyczna animacja, teraz jest też domem Pixara, Marvela i Gwiezdnych Wojen. Czy było coś w tym filmie Disneya, co cię do niego przyciągnęło? A co w ogóle myślisz o Disneyu?
O rany, mam na myśli… Roba Marshalla, Meryl Streep i Stephena Sondheima, Disney po prostu nie ma porównania. Wiesz, Disney nawet nie wszedł do mojego mózgu. Chodzi mi o to, że chyba naprawdę pomyślałem, że to naprawdę odważne z ich strony odkrywanie bajek, które ludzie uważają za produkty Disneya i które pozwalają nam opowiedzieć tę konkretną historię z tymi postaciami. Ale… Tak, mam na myśli, nie było zbyt wiele w byciu Disneyem, że mam wielkie przeczucia w ten czy inny sposób. Co, jak sądzę, jest dobre, ponieważ nawet tego nie czułem, kiedy to robiliśmy. Nigdy nie czułem obecności, cienia, uścisku czy czegoś podobnego Disneya, wiesz? Absolutnie nigdy nie wydawało się, że proszą nas o zmianę lub pominięcie rzeczy. Więc… nie myślę teraz o tym jako o filmie Disneya, a co dopiero wtedy.
W swojej karierze wykonałeś świetną robotę, przeskakując tam iz powrotem między tymi dużymi i małymi projektami. Jak wybierasz projekty? Czy myślisz w pewnym sensie o, no wiesz, „Zrobiłem już cztery muzyczne rzeczy z rzędu” lub „Nie chcę znowu być w filmie o wampirach?”
[Śmiech] Najwyraźniej nie.
Czy jest to więc kwestia wyłącznie scenariusza? Czy myślisz w kategoriach szerszego obrazu?
kwalitajiet li tfittex f'ħabib
Tak, mam na myśli, ludzie pytali mnie od lat o „Jaki jest plan?” i wciąż próbuję go wymyślić. To tak, jak dostaję telefony na temat robienia filmów i za każdym razem jestem podekscytowany. Wiesz, zakładając, że to nie jest gówno. A czasami musisz zrobić kilka bzdur. Musisz żyć swoim życiem i przez nie przejść. Dlatego pomysł bycia tak cennym w filmach, które robisz, nigdy nie miał dla mnie większego sensu, ponieważ zawsze coś wygrywasz, a część przegrywasz. Mam na myśli to, że chodzi mi po prostu o nurkowanie głową naprzód w następną rzecz i staranie się być w tym w pełni zaangażowanym za każdym razem, gdy coś podejmuję. Więc… Tak, mam na myśli, ciągle czuję, że powinienem zacząć myśleć o tym, jaki jest wielki plan, ale po prostu lubię robić filmy.
