Bob Odenkirk gra znanego, ale nowego bohatera akcji Nikt . „Bohater” może być nawet trudny dla rodzinnego człowieka, który wraca do swoich starych, brutalnych zwyczajów, ale Odenkirk ugruntowuje i ożywia archetypowego bohatera. Widzimy mężczyznę, który nie jest największym facetem w pokoju, zmagającym się z wyczerpaniem i bólem. To miła odmiana tempa w porównaniu z typowym studyjnym filmem akcji.
To także zmiana, której Odenkirk nigdy nie wyobrażał sobie w swojej karierze Lepiej zawołaj Saula . Aktor, którego własne doświadczenie z inwazją na dom zainspirowało ten film, jest z projektem od najwcześniejszych dni. Po doświadczeniu związanym z występem w swoim pierwszym dużym filmie akcji, Odenkirk powiedział nam, że z chęcią zagrałby w większej liczbie filmów akcji, gdyby otrzymał wezwanie.
Uznany aktor usiadł z nami nad Zoomem i opowiedział nam o podobieństwach między komedią a akcją, a także o swoim pragnieniu zagrania w kolejnych filmach akcji w przyszłości.
To bohater akcji, który naprawdę odczuwa zmęczenie. Widzisz, jak męczące są walki. Doceniam to, ale [reżyser Ilya Naishuller] powiedział, że powinienem ci o tym wspomnieć. Dlaczego?
kif tgħin lil xi ħadd permezz ta 'tifrik
Od samego początku czułem, że mogę zrobić coś wyjątkowego w tym gatunku. Byłoby to, że mógłbym zagrać znacznie bardziej ludzką osobę, niż często widzimy, jak grają. Bardzo często są albo superbohaterami, w takim przypadku pochodzą z innej planety, albo są prawie robotem, który walczy i ma pewność, że wygrają i że ich umiejętności są tak wysokie, że '' wykraczają poza ludzki poziom umiejętności.
Pomyślałem, że mogę wnieść do tego ludzką stronę i utrzymać postać w walkach oraz poczuć ból i cierpienie. I szczerze, Jack, martwiłem się, że przesadziłem. Powiedziałem Ilyi dopiero później, kiedy to się skończyło. Martwiłem się, że przesadziłem z bólem, którego doświadczył facet i wyczerpaniem. Powiedział mi: „Nie”. Uważał, że to było idealne.
Ale jesteśmy tak przyzwyczajeni do walki bohaterów i są w porządku. Są stworzeni do walki. A ten facet dokonuje wyboru. Ma to tło, ale jest zardzewiały, ale po prostu wyrzuca go z siebie gówno, a ja chciałem to zagrać. Mam więc nadzieję, że to działa na ludzi, rezonuje z nimi, sprawia, że się uśmiechają, sprawia, że widzą to w innym świetle, wariacji na temat tego gatunku, ale obawiałem się, że przesadziłem.
dwar xiex int l-iktar passjonat fil-ħajja
Kiedy pracujesz z koordynatorami kaskaderskimi, bity, które musisz uderzyć, to jak taniec. Może to rozciągnięcie, ale znaki i uderzenia, które musisz uderzyć, czy to było podobne do komedii?
Tak. Właściwie sekwencje walk, najbliższą rzeczą, do której mogłem ich przynieść, były komediowe skecze. Mają ograniczony bieg, mają krótką historię, mają początek, środek i koniec. Jest spryt, kiedy robisz to dobrze, i znajdujesz te sprytne chwile, które nie pozwalają zasnąć, nie pozwalają widzom zasnąć, zaskakują ich i rozśmieszają.
Te sekwencje akcji, choć krwawe i brutalne, są zabawne. Nie możesz powstrzymać się od śmiechu. Nie masz nic do roboty, tylko wzdychać i śmiać się. I ja ich kocham. Kocham to. A prawda jest taka, że robiąc to, najbliższą rzeczą, do której mogę to porównać, jest pisanie komedii w pokoju pisarzy komedii, śmiejących się i próbujących rozwiązać problemy w szkicu, w tym pomyśle. A potem wymyślanie pomysłów, które po prostu sprawiają, że krzyczysz.
Powiedziałeś, że najpierw podchodzisz do ról jako pisarz. Mając to na uwadze, jak początkowo spojrzałeś na Hutch?
jiffirma raġel ma jkunx fik
Cóż, przyczyniłem się do pomysłu. Pomysł wyszedł ode mnie, taty i tego, że ma tę przeszłość i włamania. To są rzeczy, których doświadczyłem w swoim prawdziwym życiu. I zostawili mi wiele utrzymującej się frustracji i złości, które chciałem wykorzystać, aby poinformować tę postać. I faktycznie, miałem włamanie i ograniczyłem szkody do minimum.
To było bardzo dramatyczne i traumatyczne dla mojej rodziny. I nawet policjant powiedział: „To nie jest to, co bym zrobił”. W pewnym sensie zachowywałem spokój i nie reagowałem fizycznie, co sprawiło, że poczułem trochę wstydu i trochę niepewności siebie, chociaż jestem pewien, że postąpiłem właściwie. Po prostu nie wydawało się to właściwe.
Ale potem pisanie stało się mityczne, gdy Derek Kolstad wziął tę historię i wysadził ją w powietrze. Z pewnością mógłbym odnieść się do uczuć, które, oczywiście, przez pierwsze 45 minut tego filmu, sytuację rodzinną i walkę pary, która była razem od dłuższego czasu i jakby zaczęli patrzeć na siebie i mówić: „ Pamiętasz kim byłem? Pamiętasz, jak kiedyś robiłem gówno sam, sam, i nie musiałem o to pytać i nie musiałem się z nikim meldować? ” To jest to uczucie. Myślę, że oboje w parze mają to uczucie i trochę poczucie bycia przytłumionym i potrzebą zaryzykowania i wyjścia w świat. I oczywiście nie powinieneś wdawać się w bójkę, ale raczej od czasu do czasu robić coś ryzykownego.
Pierwsza wielka walka w autobusie, gdzie zaczynasz przygotowywać się do tak skomplikowanej sceny?
Cóż, trening, choreografia i planowanie walki autobusowej sięgają czasów, gdy pisano scenariusz do filmu. Więc wracają. Miałem dwa wkłady, z których jednym jest to, że chcę uderzyć się w głowę. Pierwszą rzeczą, którą chcę zrobić, jest uderzenie głową w drążek, tak jak zrobiłby to prawdziwy tata. Idzie, żeby kogoś uderzyć, macha w złym kierunku i uderza się w głowę. Ponieważ myślę, że w tym momencie będę niezwykle rozpoznawalny, a nigdy nie widzieliście gwiazdy akcji, odkąd zrobił to Jackie Chan. I zrobił to bardzo ogólnie dla komedii. Chciałem to zrobić dla żałosnego-żałosnego-po prostu ludzkiego-żałosnego-izmu.
Czy miałeś długą ambicję, aby nakręcić taki film?
Nie. Zaczęło się około drugiego sezonu Lepiej zawołaj Saula i poczucie, że moja postać w tym serialu jest postacią, która jest prawie jak DNA głównego bohatera. Chce rzeczy. Chce ich szczerze i szczerze, ale mu się to nie udaje i nigdy nie przestał próbować. Pomyślałem: „To postać akcji, z wyjątkiem tego, że nie walczy”. Jednak wszystko inne w nim jest. Jest przebiegły. Robi wszystko, co trzeba. To jest trop do działania. Dlatego postanowiłem nauczyć się walczyć i robić własne walki. Ale szczerze mówiąc, szanse na zrobienie jakiegokolwiek filmu są tak małe, Jack, że pomyślałem, że to szalenie długi ujęcie.
Czy po tym doświadczeniu jesteś jednak otwarty na tworzenie kolejnych filmów akcji?
Zrobiłbym to w mgnieniu oka. Uwielbiałem tworzyć sekwencje akcji. Uwielbiam do tego trenować. Uwielbiam ten spryt. Uwielbiam zaangażowanie twojego mózgu i twojego ciała. A więc tak, odpowiedź brzmi: tak. Z drugiej strony nadal robię wszystko, co robiłem wcześniej. Obecnie piszę projekt z Davidem Crossem.
Świetnie.
Czysty projekt komediowy. Piszę też dramaty, które są bliższe Lepiej zawołaj Saula w stylu i tonie. Więc z radością bym to zrobił. Posłuchaj, publiczność zastanawia się, co działa, a co nie, a co powinieneś robić, a czego nie.
affarijiet ħelwin li tagħmel għal tfajla li tixtieq
