(Witamy w Mydelniczka , przestrzeń, w której stajemy się głośni, zadziorni, polityczni i opiniowani o wszystkim i wszystkim. W tym wydaniu: Blade Runner 2049 wkracza w trend science fiction polegający na wykorzystywaniu obrazów wschodnioazjatyckich do komunikowania globalizacji. Ale gdzie są postacie azjatyckie?)
Pierwsza rzecz, na którą zwracasz uwagę Blade Runner 2049 jest to jak surowe. Otwarcie w opuszczonym, szarym polu, gdzie Ryan Gosling Konfrontuje się oficer K. Dave Bautista S Sapper Morton, świat Blade Runner sequel stopniowo rozwija się w cyberpunkową mekkę, do której po raz pierwszy wprowadzono nas w 1982 roku.
To jasne, że dyrektor Denis Villeneuve i operator Roger Deakins nie chcą naśladować przesiąkniętej neonami ponurości oryginału, zamiast tego dostarczając przytłaczający miejski labirynt, który przypomina gęstą klaustrofobię współczesnej Wysokości w Hongkongu . Tylko w jednej trzeciej filmu widzimy ślady żywego neonscape przecinające smog i deszcz pokrywający futurystyczne Los Angeles. A z tym neonem: hologramy tańczących kobiet w strojach inspirowanych anime, urocze maszyny w stylu Hello Kitty, chińskie znaki i mnóstwo japońskich kanji.
Sprowadza się to do oszałamiającego, dysonansowego obrazu w jednym z najpiękniej nakręconych filmów roku, a nie nieznanym: filmy science-fiction od dawna zapożyczają obrazy wschodnioazjatyckie jako wizualne skróty przedstawiające bardziej zglobalizowane społeczeństwo. Ma korzenie w niczym innym jak oryginale Blade Runner , który czerpał z kwitnących ówczesnych metropolii Tokio i Hongkongu, a także z gwałtownej globalizacji w latach 80-tych. Biorąc pod uwagę ogromne wpływy kulturowe, jakie dzierżą dziś Chiny, Korea Południowa i Japonia, założenie, że w najbliższej przyszłości każde miasto stanie się tyglem kulturowym, z wpływami wschodnioazjatyckimi wpadnie w amok, nie jest wielkim krokiem. Ale w Blade Runner 2049, nie przypomina ukłonu w stronę tych wpływów, a raczej jak ubieranie się w okno.
When East Met West: The Rise of Cyberpunk
Los Angeles jest znane jako jeden z najbardziej kolorowych tygli kulturowych w Stanach Zjednoczonych, w którym mieści się Chinatown, które stało się tak synonimem szorstkiego podbrzusza miasta, że zainspirował tytuł jednego z najsłynniejszych hollywoodzkich filmów noir . Z tego Chinatown zrodziły się zadatki na klasyczną estetykę cyberpunkową - Ridleya Scotta Blade Runner wziął tę zestawioną z Chinatown, szorstką estetykę neo-noir i pobiegł z nią.
john cena vs randy orton
W latach 1982 Blade Runner oraz przełomowa powieść Williama Gibsona z 1984 roku Neuromancer narodził się cyberpunk, gatunek science-fiction pod silnym wpływem boomu technologicznego Japonii w latach 80. i szybko rozwijającej się metropolii Tokio. Po wizycie w Japonii Gibson raz powiedziany :
Współczesna Japonia była po prostu cyberpunkiem. Sami Japończycy o tym wiedzieli i zachwycali się tym. Pamiętam moje pierwsze spojrzenie na Shibuyę, kiedy jeden z młodych dziennikarzy z Tokio, który mnie tam zabrał, z twarzą zalaną światłem tysiąca medialnych słońc - całego tego ogromnego, ożywionego zbioru informacji handlowych - powiedział: „Widzisz? Zobaczysz? To miasto Blade Runner ”. I tak było. Najwyraźniej tak było.
Cyberpunk eksplodował w latach 90. i można go było zobaczyć we wszystkim od Macierz, do Całkowite przypomnienie , do samego anime. Duch w muszli, Akira, a co więcej, wszystkie przedstawiały futurystyczną, brudną wizję Neo-Tokio, której wizualizacje można prześledzić Blade Runner i Neuromancer . Widzisz, to cykliczna natura inspiracji - od Tokio do Ameryki, z powrotem do Tokio.
„Praca, która wywarła na mnie największy wpływ na moją profesję anime, to oczywiście Blade Runner , ' Kowboj Bebop i Samurai Champloo reżyser Shinichiro Watanabe powiedział w wywiadzie o jego Blade Runner anime krótkie. Pomysły i wpływy między tymi dwoma krajami od lat krzyżują się - wystarczy spojrzeć na „boga mangi” i Astro boy twórca Osamu Tezuka ma wpływ na filmy Disneya Bambi i późniejsze „plagiatowanie” Tezuki przez Disneya Biały Lew Kimba za film z lat 90 Król Lew .
l-aħħar aħbarijiet u xnigħat tal-WWE
Te filmy science fiction przedstawiają przyszłość, w której nie istnieją granice kulturowe. Jedną z zasad science-fiction jest potencjał przewidywania innowacji lub technologii w naszym zasięgu. W tempie, w jakim świat się globalizuje - na poziomie politycznym, kulturowym i mediów społecznościowych - wizja Villeneuve dla Los Angeles w 2049 roku prawdopodobnie nie jest odległa. Ale pośród wszystkich chińskich lub japońskich sloganów i obrazów ozdobionych drapaczami chmur, gdzie jest cała Azja Wschodnia ludzie ?
Efekt „świetlika”
Robaczek świętojański był ambitnym, dowcipnym i wspaniałym serialem science-fiction, który zniknął zbyt szybko. Ale od czasu bezceremonialnego anulowania serialu przez Foxa minęło wystarczająco dużo czasu, że mogę powiedzieć tak: Robaczek świętojański ma problem z rasą. Choć showrunner Joss Whedon zainspirował się nadaniem swojej zachodniej operze kosmicznej chińskiego charakteru, w serialu nie ma zbyt wielu (ani żadnych) chińskich znaków, które wsparłyby ten element budowania świata.
Kultura chińska w Robaczek świętojański jest tak wszechobecny, że wszystkie postacie przeklinają, piszą i czytają po chińsku. Tak, wiem, że chińskie przekleństwa były sprytnym sposobem dla Whedonu na ominięcie cenzorów telewizyjnych w prime time i tak, wiem, że w Robaczek świętojański mitologia, Chiny i Stany Zjednoczone to dwa pozostałe supermocarstwa. Ale dla wszystkich chińskich, którymi mówiono w serialu, dla wszystkich inspirowanych chińskimi projektami i modą w serialu, prawie nie było widać chińskiego znaku. Jest w przybliżeniu jeden udokumentowany drobny charakter pochodzenia azjatyckiego w serialu i kilku statystów, którzy zostali zauważeni. To dziwne, że chińska kultura jest tak dominująca, a jeden chiński charakter nie jest obecny.
Blade Runner 2049 napotyka te same pułapki. Podczas gdy obrazy z wpływami azjatyckimi pozostają w tle dalej niż w oryginale Blade Runner , gdzie sequel idzie nie tak, to całkowity brak azjatyckich postaci. Zauważyłem może dwóch statystów azjatyckiego pochodzenia - jednego w fałszywej pamięci, którą tworzyła doktor Ana Stelline Carli Juri, drugiego w przelotnym ujęciu za oficerem K, kiedy podchodziły do niego prostytutki Replicant. A jedyna postać o imieniu inspirowanym Azjatami - porucznik Robina Wrighta Joshi ma tradycyjnie indyjskie nazwisko - z pewnością nie.
Jeśli więc kultura lub język Azji Wschodniej lub Południowej jest tak potężny, dla kogo jest przeznaczony?
dak li jagħmel persuna esej uniku
Angelica Jade Bastien at Sęp zwraca uwagę na tendencję science-fiction do przedstawiania postrasowego świata, w którym białe postacie - często odczłowieczone i uciskane - istnieją w dziwnej przestrzeni między krajobrazami inspirowanymi Azjatami a alegoriami ucisku mniejszości, które odgrywają. „Science fiction od dawna ma niewygodne relacje z kulturami azjatyckimi, które są eksploatowane w celu stworzenia wizualnego przepychu w celu komunikowania inności” - pisze Bastien. „[R] as zostaje zdegradowany do inspiracji, barwiąc potężne pejzaże miejskie tych światów, podczas gdy białe postacie trudzą się pod trudami, jakich brązowie i czarni ludzie doświadczają w prawdziwym życiu”.
Jak zauważa Bastien, historie science fiction nie liczą się z prawdziwymi narracjami mniejszości, zamiast tego wolą przekształcić je w alegorię. Jest to bez wątpienia skuteczna technika, ale zakłada się, że ten futurystyczny świat, do którego jesteśmy wprowadzani, jest społeczeństwem postrasowym, w którym kultura stała się tak zglobalizowana, że nie istnieją granice rasowe i kulturowe - ale te społeczeństwa są nadal przeważnie białe. .
Życie w świecie materialnym, ale nie postrasowym
Jeden z najlepszych obrazów przyszłości międzykulturowej, jaki widziałem, był w Disney's Wielki bohater 6 , często pomijany film o superbohaterach wydany w 2014 roku. Główny bohater, Hiro, jest pół-Japończykiem, pół-amerykańskim geniuszem, mieszkającym w nieco niezdarnie nazwanym San Fransokyo - amalgamacie San Francisco i Tokio.
Ale mniej niż niezdarne połączenie panoramy San Francisco z artefaktami inspirowanymi Japonią, Wielki bohater 6 tworzy bogaty świat, w którym oba miasta wygodnie łączą stare z nowym, podobnie jak przesiąknięte neonem Tokio, które stało się inspiracją dla wielu cyberpunkowych metropolii w latach 80-tych.
W momencie premiery filmu Nowojorczyk „Roland Kelts nazwał elegancki, ale eklektyczny projekt San Fransokyo„ cudem architektonicznej alchemii ”:
„Wieżowce Shibuya z pulsującymi ekranami wideo obejmują słynną piramidę Transamerica w San Francisco. Wiktoriańskie bliźniaki Mission otaczają pagórkowate dzielnice San Fransokyo, jaśniejące od różowo-białego światła kwitnących w pełnym rozkwicie japońskich wiśni. Pociągi linii Yamanote i Chuo, dwóch głównych i najpopularniejszych linii kolejowych w Tokio, kursują po podwyższonych torach. Rozległy most Yokohama Bay Bridge łączy dzielnicę finansową z East Bay San Francisco, w której mogą znajdować się Oaksaka i Berkyoto w tym japońsko-amerykańskim świecie ”.
O ile wskazuję Blade Runner 2049 jako jeden ze sprawców problemu wyboru „kostiumu” zamiast „współpracy” (patrz: to Dyskusja przy okrągłym stole Vulture gdzie należy nakreślić linię kulturowego zawłaszczenia), oryginał Blade Runner udało się uniknąć tej przeszkody. Być może dlatego, że jego neo-noir był tak samo zakorzeniony w Chinatown w Los Angeles, jak inspirowany Wieżowce w Hongkongu , a może dlatego, że Rick Deckard negocjował z tyloma azjatyckimi sprzedawcami makaronu i obskurni właściciele lombardów gdy wchodził w interakcje z osobami z innych grup etnicznych. W każdym razie jest to jedno z niewielu miejsc, w których sequel nie jest zgodny z oryginałem.
Mimo to są inne filmy, które niewygodnie siedzą na obrzeżach. Duch w powłoce oderwała się od jakiegokolwiek kontekstu kulturowego całkowicie poprzez przeniesienie scenerii z futurystycznego Tokio do niejednoznacznego Nowego Portowego Miasta - choć nadal zachowało ono swoje cyberpunkowe wpływy wschodnioazjatyckie. Oznacza to, że 2017 Duch w powłoce splątany wplata się w swoje własne problemy reprezentacji i różnorodności - pojawia się kilka azjatyckich postaci, a jeden z dwóch rozpoznawalnych aktorów (Rila Fukushima) to robot-gejsza. W Duch w powłoce niejasne ukłony w stronę wszystkich kultur sprawiają, że film wydaje się bardziej pusty i bezcelowy - można by nawet powiedzieć, że jest to powłoka.
Przyszłość, na którą warto spojrzeć
Blade Runner 2049 Pomyłki z rasą nie umniejszają mocy, jaką opowiada o woli życia i miłości. Raczej film Villeneuve'a staje się interesującym zbiegiem problemów, które od dawna kipią pod powierzchnią science-fiction.
Staje się zauważalne tylko wtedy, gdy jest trzymane w stosunku do oryginalnego filmu, którego wpływy stają się jeszcze silniejsze, nawet gdy Blade Runner 2049 w mniejszym stopniu dotyczy jakiejkolwiek inspiracji kulturowej, niż wszechogarniającego przesłania o ludzkości. Blade Runner 2049 pojawia się w czasie, gdy Tokio jest już tylko inspirującą kulturową metropolią, z której zrodziło się tak wiele cyberpunkowych historii i filmów. Przychodzi w czasie, gdy przyszłość mniej przypomina kolorowe, brudne neony Blade Runner a bardziej jak gęste, wypełnione smogiem labirynty. Tak więc historia, którą opowiada, nie jest już tą, która jest zakorzeniona w naszych obecnych paranojach i wierzeniach, ale raczej uniwersalną opowieścią o abstrakcyjnych koncepcjach, do których Villeneuve powraca raz po raz: cyklach brutalności i cyklach empatii.
x'ġara mill-widna ta 'mick foley
Chciałbym móc powiedzieć, że mam lepszy wniosek - ale z drugiej strony, kto to robi?
